- سازمان هایی که نمی خواهند بازخورد عملکرد، تصمیمات و استراتژی های خود را از ذینفعان دریافت نمایند.
- سازمان هایی که نمی خواهند بصورت پارامتریک به شاختی از وضعیت فعلی سازمان برسند و بیشتر تمایل به تعیین استراتژی و خط مشی بر اساس حدسیات و منویات مدیران سازمان دارند.
- سازمان هایی که می پذیرند بودجه های کلان و نیمه کلان خود را صرف برنامه ها و اهداف اصلی سازمان نمایند، اما حاضر به هزینه کردن مبالغ جزیی جهت بررسی ضریب تاثیر آن بر ذینفعان نیستند. و بدین ترتیب با عث هدر رفتن چند برابری ویا چند صد برابری بودجه های سازمانی می شوند.
- سازمان هایی که نیازی به شناخت موارد زیر ندارند: رضایتمندی شغلی کارکنان، میزان خلاقیت پرسنل در سازمان، میزان وفاداری پرسنل به سازمان، رضایتمندی مشتریان، مشترکین و ارباب رجوع.
- سازمان هایی که سرعت، دقت و قابلیت اطمینان در نظرسنجی های سازمانی برایشان اولویت اصلی نیست. در این حالت برگزاری نظرسنجی به روش دستی همانند قبل جهت رفع تکلیف فرامین سازمان های بالادست کافیست.
- و در نهایت سازمان هایی که به نرم افزاری کامل تر و بهتر از نرم افزار نظرسنجی کامراد مجهزند، که تنها در این صورت عدم خرید این سامانه قابل قبول می باشد.